Nog geen mont saint Michel

Gisteravond wilde we toch iets meer op tijd, op zoek naar een restaurant. Iets makkelijks met een terras buiten. Dan weet je dat over het algemeen de honden ook zijn toegestaan. Op zich zie je hier veel mensen met honden en is het tot nu toe ook geen probleem geweest. Dankzij René zijn Italiaanse uitstraling (dacht de serveerster) en zijn vlotte Franse babbel, kregen we een tafel binnen. Voor de rest werd iedereen weggestuurd. Ook wel eens prettig, wij hadden dat probleem namelijk gisteravond. Na het eten hoopte wij een glimp op te vangen van de Mont Saint Michel. Het was inmiddels donker, en wij werden door de navigatie van het ene naar het andere parkeerterrein gestuurd. Een ramp dus. Er is geen boulevard of weg waar je kunt gaan staan, om de MSM van een afstand te bewonderen. Ik denk nu op Google een soort uitzichtpunt te hebben gevonden. Dit gaan we vandaag onderzoeken. Je kunt niet met de auto naar de MSM, je moet lopen, ongeveer 1 uur of met de pendelbus, waar geen honden in mogen. Kortom, ruk. 1 uur lopen op een brug in de hitte gaat niet met de hondjes. Misschien kunnen we ergens een karretje scoren. We gaan het zien. So far so good. De camping is heerlijk zo midden in het bos.